جریمه گوگل به تاثیر منفی بر رتبه بندی و دیده شدن موتور جستجوی وب سایت به دلیل نقض دستورالعمل های وبمستر گوگل اشاره دارد. هنگامی که یک وب سایت این دستورالعمل ها را نقض می کند، گوگل برای جریمه کردن آن اقدام می کند که می‌تواند منجر به افت قابل توجه رتبه یا حتی حذف کامل از نتایج جستجو شود.

جریمه های گوگل میتوانند دستی یا الگوریتمی باشند. جریمه‌های دستی زمانی اتفاق می‌افتند که یک بازبین انسانی در گوگل، وب‌سایتی را به‌عنوان ناقض دستورالعمل‌ها شناسایی کند. از سوی دیگر، جریمه‌های الگوریتمی زمانی که الگوریتم‌های گوگل الگوریتم‌ها یا رفتارهایی را که خلاف دستورالعمل‌ها هستند، شناسایی می‌کنند، به‌طور خودکار اعمال می‌شوند.

انواع مختلفی از مجازات های گوگل وجود دارد، از جمله:

1. 1. جریمه اقدام دستی: این جریمه به صورت دستی توسط بازبین گوگل پس از شناسایی تخلفات خاص در یک وب سایت اعمال می شود. نمونه‌هایی از اقدامات دستی عبارتند از محتوای هرزنامه، پیوندهای غیرطبیعی، یا پنهان‌سازی (نمایش محتوای مختلف به موتورهای جستجو و کاربران).
   2. جریمه الگوریتمی: این جریمه‌ها به‌طور خودکار توسط الگوریتم‌های گوگل بر اساس سیگنال‌ها و الگوهای خاص اعمال می‌شوند. شناخته‌شده‌ترین جریمه الگوریتمی به‌روزرسانی پنگوئن است که وب‌سایت‌هایی را با شیوه‌های ایجاد پیوند دستکاری هدف قرار می‌دهد.
   3. جریمه پاندا: الگوریتم پاندا محتوای با کیفیت پایین را هدف قرار می دهد و وب سایت هایی با محتوای نازک، تکراری یا ضعیف را جریمه می کند. هدف آن ترویج محتوای با کیفیت و ارزشمند در نتایج جستجو است.
   4. جریمه مناسب برای موبایل: با افزایش اهمیت دستگاه‌های تلفن همراه، گوگل سازگاری با موبایل را به عنوان یک عامل رتبه‌بندی معرفی کرد. وب‌سایت‌هایی که برای دستگاه‌های تلفن همراه بهینه نشده‌اند ممکن است در نتایج جستجوی تلفن همراه با جریمه مواجه شوند.
   5. جریمه طرح‌بندی صفحه: این جریمه وب‌سایت‌هایی را با تبلیغات بیش از حد در بالای صفحه (بخش قابل مشاهده بدون پیمایش) هدف قرار می‌دهد. اگر تبلیغات به طور قابل توجهی مانع از دسترسی کاربران به محتوای اصلی شود، وب سایت ممکن است جریمه شود.
   6. جریمه لینک غیرطبیعی: گوگل از روش‌های ساخت لینک دستکاری مانند خرید لینک یا شرکت در طرح‌های پیوند جلوگیری می‌کند. وب‌سایت‌هایی که درگیر چنین اقداماتی می‌شوند، می‌توانند با جریمه‌هایی مواجه شوند، مخصوصا اگر پیوندها غیرطبیعی یا هرزنامه تلقی شوند.
   7. جریمه بین‌المللی مزاحم: به منظور بهبود تجربه کاربر، گوگل وب‌سایت‌هایی را که پنجره‌های بازشوی مزاحم یا میان‌افزارهایی را نمایش می‌دهند که مانع دسترسی به محتوا، به ویژه در دستگاه‌های تلفن همراه می‌شوند، جریمه می‌کند.

نحوه دریافت گزارش پلیس: 11 مرحله و 24 نکته

اگر نیاز به دریافت گزارش پلیس دارید، در اینجا یک راهنمای گام به گام به همراه چند نکته آورده شده است:

1. حوزه قضایی را شناسایی کنید: تعیین کنید کدام سازمان مجری قانون صلاحیت رسیدگی به این حادثه را دارد. این می‌تواند پلیس محلی، اداره کلانتری شهرستان، پلیس ایالتی یا هر مقام مرتبط دیگری باشد.
2. بازدید از ایستگاه پلیس: به ایستگاه پلیسی بروید که صلاحیت منطقه‌ای که حادثه در آن رخ داده است. اگر در مورد مکان خاص مطمئن نیستید، می‌توانید با شماره غیر اضطراری برای کمک تماس بگیرید.
3. اطلاعات مربوطه را ارائه دهید: هنگام درخواست گزارش پلیس، تا حد امکان اطلاعات مربوط به حادثه را ارائه دهید، از جمله تاریخ، زمان، مکان، طرفین درگیر، و هر جزئیات دیگری که توسط افسر درخواست می‌شود. ایستگاه.
4. فرم درخواست را تکمیل کنید: برخی از مراکز پلیس ممکن است از شما بخواهند که فرم درخواستی را برای دریافت کپی از گزارش پلیس پر کنید. اطلاعات دقیق و دقیق را در فرم ارائه دهید.
5. شناسه فعلی: هنگام درخواست، یک فرم معتبر از شناسایی همراه خود داشته باشید. این ممکن است شامل گواهینامه رانندگی، گذرنامه یا هر شناسه صادر شده دولتی باشد.
6. پرداخت هرگونه هزینه های مورد نیاز: بسته به حوزه قضایی و نوع گزارش درخواستی، ممکن است هزینه هایی برای دریافت کپی از گزارش پلیس وجود داشته باشد. برای پرداخت هرگونه هزینه قابل اجرا آماده باشید.
7. درخواست کپی: مشخص کنید به چند نسخه از گزارش پلیس نیاز دارید. توصیه می شود در صورتی که برای مطالبات بیمه ای یا اهداف قانونی مورد نیاز است، چندین نسخه درخواست کنید.
8. منتظر پردازش باشید: ممکن است ایستگاه پلیس برای رسیدگی به درخواست شما به زمان نیاز داشته باشد. در برخی موارد، ممکن است یک بازه زمانی تخمینی برای آماده شدن گزارش به شما ارائه دهند.
9. پیگیری: اگر گزارش پلیس را در بازه زمانی تخمینی دریافت نکردید، با اداره پلیس پیگیری کنید تا وضعیت درخواست خود را جویا شوید.
10. Repo را مرور کنیدrt: پس از دریافت گزارش پلیس، آن را از نظر صحت و کامل بودن به دقت بررسی کنید. در صورت مشاهده هرگونه خطا یا گم شدن اطلاعات، با ایستگاه پلیس تماس بگیرید تا آن را اصلاح کند.
11. کپی ها را ایمن نگه دارید: مطمئن شوید که کپی های گزارش پلیس را در مکانی امن و مطمئن نگه دارید. ممکن است برای مراجعات بعدی یا اقدامات قانونی به آنها نیاز داشته باشید.

نکات:

1. آماده باشید: قبل از بازدید از ایستگاه پلیس، تمام اطلاعات مربوطه را جمع آوری کنید تا از روند روان تر اطمینان حاصل کنید.
2. پیشتر تماس بگیرید: از قبل با ایستگاه پلیس تماس بگیرید تا شرایط خاص آنها برای دریافت گزارش پلیس را تأیید کنید.
3. قوانین حریم خصوصی را بدانید: توجه داشته باشید که برخی از اطلاعات موجود در گزارش پلیس ممکن است به دلیل قوانین حفظ حریم خصوصی یا تحقیقات در حال انجام، ویرایش یا پنهان شده باشد.
4. گزینه‌های آنلاین را در نظر بگیرید: برخی از حوزه‌های قضایی پلتفرم‌های آنلاینی را ارائه می‌کنند که در آن می‌توانید گزارش‌های پلیس را درخواست کرده و دریافت کنید و از سفر به ایستگاه صرفه‌جویی کنید.
5. در صورت نیاز به دنبال مشاوره حقوقی باشید: اگر برای درک کمک یا استفاده از گزارش پلیس برای مقاصد قانونی نیاز دارید، با وکیل متخصص در زمینه مربوطه قانون مشورت کنید.
6. نگهداری سوابق مکاتبات: سابقه هرگونه ارتباط یا مکاتبات مربوط به درخواست خود برای گزارش پلیس را حفظ کنید.
7. به اختیار افسر احترام بگذارید: بدانید که ممکن است همه اطلاعات موجود در گزارش پلیس بر اساس صلاحدید افسر و قوانین قابل اجرا قابل دسترسی یا انتشار نباشد.
8. از مهلت‌های گزارش‌دهی پیروی کنید: اگر ضرب‌الاجل‌های خاصی برای گزارش دادن حوادث وجود دارد، مطمئن شوید که از آنها پیروی می‌کنید تا از عوارض احتمالی جلوگیری کنید.
9. درخواست مدارک اضافی: بسته به موقعیت خود، ممکن است به اسناد اضافی مرتبط با حادثه، مانند اظهارات شاهد یا گزارش تصادف، نیاز داشته باشید. در حین بازدید از کلانتری در مورد این احتمالات پرس و جو کنید.
10. درخواست‌های FOIA را در نظر بگیرید: اگر در دریافت گزارش پلیس با مشکلاتی مواجه شدید، می‌توانید درخواستی برای دسترسی به سوابق عمومی ارائه دهید.
11. مودب و صبور باشید: به یاد داشته باشید که در هنگام برخورد با مقامات مجری قانون در طول فرآیند دریافت گزارش پلیس، محترمانه و صبور باشید.